دانشگاهها در مسیر بقا، توسعه و تعالی خویش، ناگزیر از هماهنگی و سازگاری مستمر با تحولات محیط پیچیده، مبهم و متلاطم پیرامون خویش هستند که این امر جز از طریق مدیریت، برنامهریزی و تصمیمگیری علمی پژوهش محور و مبتنی بر اطلاعات دقیق، به روز و کارآمد محقق نخواهد شد.
اواخر قرن بیستم، دانشگاههای کشورهای پیشرفته به ویژگیهایی دست یافتند که با آچه به صورت سنتی از دانشگاهها درک میشود، متمایز است. این وِیژگیها هم از نظر ساختاری و هم از نظر کارکردی، دانشگاهها را در موقعیتی دشوار و در عین حال پویا قرار داده است. با وجود این، در جوامع صنعتی پیشرفته که میتوان آنها را جوامع اطلاعاتی یا دیجیتالی نامید، دانشگاهها ابعاد متنوع، ولی مرتبط بههم میابند. تغییرات سریع و پیچیدهی محیطی و مشکلات پیشرو، از قبیل کاهش منابع مالی، انفجار اطلاعات و سرعت شتابان فناوریهای جدید، تصمیمگیری را برای مدیران دانشگاهی بسیار دشوار و آنان را ناگزیر از بهرهگیری هرچه بیشتر از پژوهشهای علمی در تصمیمات دانشگاهی کرده است.
نظام آموزشی در هر جامعه وظایف ویژهای برعهده دارد که از جمله میتوان <آزادی>، <رهایی> افراد جامعه از ناتوانی، آموزش و هدایت آنان به بازار کار را مورد نظر قرار داد. تحصیلات عالی در افغانستان با مشکلات و بحرانهایی دست به گریبان است و یکی از دلایل آن، توسعه نیافتگی ساختار دانشگاهها ادر افغانستان است. این توسعه نیافتگی در همهی ابعاد کلان آن ملاحظه میشود؛ یکی از ابعاد بسیاری عینی و عملیاتی آن، فقدان نهادینهشدن دانشگاه پژوهی است. به سخنی دیگر، در فرایند تصمیمگیری، رهبری دانشگاهها، حلقهی گمشدهای وجود دارد که موجب ایجاد شکاف میان تصمیمگیران در نظام تحصیلات عالی کشور و مدیران دانشگاهی شده است. یکی از دلایل اصلی آن، نبود افراد یا نهادی است که بتواند با استفاده از یافتههای پژوهشی مطالعات تطبیقی و مطالعه اسناد بالادستی از یکسو و پردازش اطلاعات عملکردی دانشگاه، از سوی دیگر، مدیران دانشگاه را درتصمیمگیریهای پیرامون سیاستگذاری، برنامهریزی و اقدامات جاری دانشگاه پشتیبانی کند.
اینکه نظام دانشگاهی در پویایی نظام اجتماعی حیات خود را حفظ کند، نشان از پیچیدگی آن دارد؛ از این رو باید توجه داشت برای ایجاد تغییر در سیستم پیچیده دانشگاهی، لازم است فعالیتهای آن را فهمید و با فهم آنها قواعدی هرچند موقتی برای آن هدایت معین کرد. در دهههای اخیر، دانشگاهها با مسائل و مشکلات عدیدهای روبرو بوده اند، اما از جانب دیگر دانشگاه برای حفظ کارایی، اثر بخشی و بهرهوری خود و جلب اعتماد عمومی و کسب اعتبار ملی، منطقهای و بینالمللی با مسئله کیفیت روبهرو هستند و به همین دلیل، کیفیت و تضمین آن در نهادهای تحصیلات عالی اهمیت و موضوعیت بیشتری پیدا میکند، به حدی که وزارت تحصیلات عالی بخاطر تأمین این مهم ریاستی را تحت عنوان ارتقای کیفیت و اعتبار دهی ایجاد کرده است که کیفیت آموزش را در نهادهای تحصیلات عالی تضمین نماید.
با توجه به اینکه تحصیلات عالی نقش مهمی در تولید علم و تربیت نیروی متخصص کشور دارد، کیفیت و تضمین آن در تصمیمگیری از اهمیت فزایندهای برخوردار است. این کیفیت، متاثر از عوامل مختلفی از جمله سبکهای مختلف تصمیمگیری مدیران، استادان، کارمندان و دانشجویان است. بدیهی است که هرگونه نقص در این زمینه، منجر به تصیمات ضعیفی میگردد که تبعات زیانباری برای دانشگاهها و جامعه دارد.
استادان، کارمندان و دانشجویان خواجه عبدالله انصاری برای ایجاد تغییر و تحقق اهداف خویش برنامههای مدون را در قالب پلان استراتژیک، پلان عملیاتی، پلان انفرادی و پلانهای بهبود تدوین کرده است که بر مبنای پلانهای متذکره به پرورش نیروی انسانی متخصص، متعهد، آگاه و دارای تفکر آزاد میپردازد.
مؤسسه تحصیلات عالی خواجه عبدالله انصاری با استفاده از فناوریهای نوین در عرصههای تدریس، تحقیق و ترویج دانش در راستای انکشاف جامعه، مأموریت دارد تا به عنوان یکی از نهادهای معتبر علمی استعدادها را شکوفا و کارآفرینی لازم را با استفاده از منابع موجود انجام دهند.
توانمندی یک دانشگاه ارتباط مستقیم به درجه علمی و توانایی استادان آن دارد. مؤسسه خواجه عبدالله انصاری یکی از اولویتهای شان زمینه سازی برای ارتقای ظرفیت استادان، کارمندان و محصلان است. از این رو، با استفاده از انعقاد تفاهمنامههای همکاری با دانشگاههای بیرونی زمینههای تحصیل را در مقطع ماستری و دکترا فراهم میسازد.
همینطور این نهاد علمی به منظور کسب اعتبار ملی و بینالمللی پیوندهای را با نهادهای علمی داخلی و بینالمللی منعقد مینماید تا از طریق آن از یکسو منافع طرفین تأمین و از سوی دیگر باعث رشد و پیشرفت علمی این نهاد و بهرهمندی جامعه گردد. دانشگاه خواجه عبدالله انصاری در کنار سایر دانشگاههای افغانستان ضمن تقدیم نیروهای متعهد و متخصص با استفاده از تغییرات اعمال شده در کریکلم و نصاب درسی در صدد است تا زمینههای اشتغال و کارآفرینی دانشجویان را نیز فراهم سازد که این امر مهم را از طریق تربیت نیروهای نخبه و انعقاد تفاهمنامهها با بخشهای مختلف انجام خواهد داد.
ضمن ارتقای ظرفیت، این دانشگاه بدنبال ارائه خدمات آموزشی با کیفیت است که از طریق آن بتواند نیروهای متعهد و متخصص را به جامعه تقدیم و از طریق آنها در شگوفایی جامعه نقش پیدا کند. همینطور دانشگاه، با استفاده از تحقیقات و پژوهشهای که انجام میدهد در صدد کشف مسائل و مشکلات پیچیده و حل آن در جامعه است که از طریق تدوین کتابهای درسی و ممد درسی بتواند علم و دانش را در جامعه ترویج نمایند.